Ulotna chwila

Słońce zakryte chmurami, zasłonięte, ukryte. Deszczowa armia kropel skutecznie broni dostępu nadziei na szybkie rozstąpienie się skłębionych zasłon. W takiej atmosferze dnia dzisiejszego przemierzam wraz z czasem otaczającą przestrzeń. Jednak gdzieś w zaułku codziennego pośpiechu zatrzymałem się na chwile by przysiąść. Dziś na myśl mi przyszło jedno zdjęcie, które wykonałem rok temu na ślubie siostry moich przyjaciół. Było to piękne, skromne wesele przepełnione uczuciami i przyjacielską atmosferą. Nim jednak na dobre się rozpoczęło spotkaliśmy się w domu państwa młodych. Byłem jednym z pierwszych gości. Zarejestrowałem krzątaninę przed weselną, przygotowani nerwową.... nie nie było nerwowej atmosfery. Spokój tak jednym słowem można było określić to co się działo. Po kilku chwilach przyszli moi przyjaciele z dziećmi, które nadały tonu dodały animuszu do otaczającej atmosfery, która z każdą chwila stawała się jeszcze bardziej radosna. Rozmowy, dowcipy, dyskusje na wolne tematy. Biegałem z aparatem łapiąc każdą chwilę. W pewnym momencie zobaczyłem jak najmłodsi goście zaczęli się przekomarzać. Stojąc na przeciwko siebie dogadywali sobie jedno za drugim. Przykucnąłem by zrobić zdjęcie. W tym momencie ukochana siostrzyczka rzuciła się na brata by go ucałować. Jedno ujęcie. Uchwycone w kadrze znak miłości młodego rodzeństwa. 

Ulotne są chwile, złapanie ich w kadrze, uchwycenie tego co przemija to zadanie dla fotografa. Takie zdjęcia są niepowtarzalne, przekazują uczucia i magie jednego momentu, a właśnie z takich momentów składa się nasze całe życie. To one nadają rytmu temu wszystkiemu co robimy na co dzień, pojawiają się już w najmłodszych latach i zanikną dopiero po naszej śmierci, sztuka jest je jedynie zatrzymać, zachować od zapomnienia.
To zdjęcie zdobyło 2 miejsce w Q2 The Wedding Photojournalist Association w 2012 r kategoria Dzieci. Chyba powinienem zacząć ponownie wysyłać zdjęcia na konkursy ponieważ od tamtego czasu tego nie robię - czas to zmienić.